قالَ رسولُ الله صلی الله علیه و آله

اِنَّ اللّهَ نَصَبَ فِی السَّماءِ السّابِعَه مَلَکاً یقال لَهُ الدّاعی، فَاِذا دخَلَ شَهرُ رَجبِ یُنادی ذلک المَلَک کُلّ لَیلة منه الیَ الصَّباح طوبی للذّاکرین، طوبی للطّائعین، و یقول اللّه تعالی اَنَا جَلیسُ مَن جالسَنی وَ مُطیعُ مَن اَطاعَنی وَغافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنی، الشّهرُ شَهری وَالْعبدُ عبْدی وَالرَّحمَةُ رَحْمَتی، فَمَن دَعانی فی هَذاَالشَّهر اَجِبْتُهُ وَ مَن سَأَ لَنی اَعطَیتُهُ وَمَن اسْتَهْدانی هَدَیتُهُ وَجعَلْتُ هَذَاالشَّهرَ حَبْلاً بَینی وَ بَینَ عِبادی فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَیَّ.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود

همانا خدا فرشته ای را به نام داعی در آسمان مأمور نمود تا هر گاه هلال ماه رجب رؤیت شد از سرشب تا به صبح ندا می دهد که: خوشا به حال ذاکرین و خوشا به حال فرمانبرداران و اطاعت کنندگان، واعلام می کند که خدای کریم می فرماید:
من همنشینم با کسی که همنشینی مرا بپذیرد، ومطیع کسی کـه مرا اطاعت کند،ومی بخشم کسی را که از من طلب مغفرت کند، ماه رجب ماه من وعبادت کننده بنده ی من ورحمت واقعی رحمت من است.هر کس در این ماه مرا بخواند دعوت او را اجابت می کنم،هر کس از من چیزی بخواهد به او عطا خواهم کرد، هرکس از من هدایت بخواهد اورا هادی خواهم بود .این ماه را وسیله ای بین خود وبندگانم قرار دادم تا هر کس متمسک به آن شود به من می رسد

رجب و روزه

رجب نام نهری در بهشت است که آب آن از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر می باشد و هر کس در این ماه روزه بگیرد در قیامت از این آب خواهد نوشید

استغفار

قال رسول الله صلی الله علیه و آله

رجب شهر الاستغفار لامتی، أکثروا فیه الاستغفار، فإنه غفور رحیم، ... استکثروا فی رجب قول
أستغفرالله الاقالة والتوبة فیما مضی والعصمة فیما بقی من آجالکم و سمی شهر رجب شهرالله
الاصب لأن الرحمة علی امتی تصب صباً فیه

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: ماه رجب ماه آمرزش خواهی امت من است، در این ماه زیاد استغفار کنید که خداوند بخشنده و مهربان است، در ماه رجب زیاد أستغفرالله بگوئید و از خدا نسبت به گذشته بازگشت و قبول توبه بخواهید و به نسبت به آینده درخواست مصونیت از گناه کنید، ماه رجب را شهراله الاصب می نامند، زیرا در آن رحمت بیکران الهی بر امت من فرو می ریزد

بحارالانوار ج 97 ص 38

هزار بار

هر کس در تمام ماه رجب هزار بار با عبارت زیر استغفار کند مورد عفو و بخشش خدا قرار می گیرد

اَسْتَغْفِرُاللهَ ذَا الْجَلالِ وَالْاِکْرام مِنْ جَمیعِ الذُّنُوبِ وَا لْآثامِ

صدقه دادن

کسی که نمی تواند در این ماه روزه بگیرد برای هر روز به نیازمندی صدقه بدهد ، اگر تمام مخلوقات اجتماع کنند قادر نیستند ثواب آن را محاسبه نمایند

خوشا به حال رجبیون

هلال ماه رجب، زندگی و تولـدی دوباره را بـه عاشقان نوید می دهد. ماه رجـب فصل جدیدی در کتاب زندگی می گشاید که از عطر دل انگیز نیایش سرشار است. پیامبر رحمت (صلی الله علیه و آله) با دیدن هلال ماه مبارک رجب، دست به دعا بر می داشت و پس از حمد و ثنای الهی، سی بار تکبیر و لااله الا اللّه می گفت و می فرمود: ماه رجب، ماه استغفار برای امت من است. در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خداوند آمرزنده ی مهربان است.
در ماه رجب فرشته ای تا صبح این گونه ندا می دهد: خوشا به حال رجبیّون، خوشا به حال آنان که والایی ماه رجب را دریافته اند، خوشا به حال آنان که از برکت ماه رجب نصیبی اندوخته اند

جهنم تاریک بود. جهنم سیاه بود . جهنم نور نداشت. شیطان هر روز صبح از جهنم بیرون می آمد و مشت مشت با خودش تاریکی می آورد. تاریکی را روی آدم ها می پاشید و خوشحال بود، اما بیش از هر چیز خورشید آزارش می داد...

خورشید ، تاریکی را می شست . می برد و شیطان برای آوردن تاریکی هی راه بین جهنم و روز را می رفت و برمی گشت. و این خسته اش کرده بود.

شیطان روز را نفرین می کرد. روز را که راه را از چاه نشان می داد و دیو را از آدم.
شیطان با خودش می گفت: کاش تاریکی آنقدر بزرگ بود که می شد روز را و نور را و خورشید را در آن پیچید یا کاش …
و اینجا بود که شیطان نابینایی را کشف کرد: کاش مردم نابینا می شدند. نابینایی ابتدای گم شدن است و گم شدن ابتدای جهنم.

***
اما شیطان چطور می توانست همه را نابینا کند! این همه چشم را چطور می شد از مردم گرفت!
شیطان رفت و همه جهنم را گشت و از ته ته جهنم جهل را پیدا کرد. جهل را با خود به جهان آورد. جهل ، جوهر جهنم بود.

***
حالا هر صبح شیطان از جهنم می آید و به جای تاریکی، جهل روی سر مردم می ریزد و جهل ، تاریکی غلیظی است که دیگر هیچ خورشیدی از پس اش بر نمی آید.
چشم داریم و هوا روشن است اما راه را از چاه تشخیص نمی دهیم .
چشم داریم و هوا روشن است اما دیو را از آدم نمی شناسیم.
وای از گرسنگی و برهنگی و گمشدگی.
خدایا ! گرسنه ایم ، دانایی را غذایمان کن.
خدایا ! برهنه ایم ، دانایی را لباس مان کن.
خدایا !گم شده ایم ، دانایی را چراغ مان کن.

***
حکیمان گفته اند: دانایی بهشت است و جهل ، جهنم.
خدایا ! اما به ما بگو از جهنم جهل تا بهشت دانایی چند سال نوری ، رنج و سعی و صبوری لازم است !؟