ای حرم خاص خداوندگار                  دست خداوند تو را پرده دار
 مهر جبین زهره­ی زهرا تویی                روشنی ماه و ثریا تویی

از همه زن­های جهان برتری           آن همه­گان دیگر و تو دیگری
همسر محبوب امیر عرب                  خلقت پیدا و نهان را سبب
پاک بود دامنت از هر گناه                     آیه­ی تطهیر ز قرآن گواه
خوانده خدا «عصمت کبری» تو را      گفت نبی « امّ ابیها » تو را
ابن و ابت تاج سر عالمند                   نسل تو سادات بنی­آدمند
مادر تو اشرف زنهاستی                      دختر تو زینب کبراستی
چیست حیا ؟ ریشه­ی دامان تو     کیست ادب ؟ بنده­ی فرمان تو
پاک بود دامنت از هر گناه                       آیه­ی تطهیر ز قرآن گواه
مانده ز علم تو علی در شگفت       آنکه کمالش همه عالم گرفت
شرم و ادب از ادبت شرم­سار         گوش تو را عقل و خرد گوش­وار
رشته­ی تو رشته­ی نظم جهان            سینه­ی تو مخزن راز نهان
وقت خوشت وقت مناجات تو                     شاد پیمبر ز ملاقات تو
کس نبرد راه به سامان تو                    جز پدر و شوهر و یزدان تو
هم ز پی عرض ادب گاه­گاه                 یافته جبریل در آن خانه راه
خانه­ی تو گلشن مهر و وفا                مکتب تو مکتب صدق و صفا
نیست عجب گَر به چنین مکتبی           تربیت آموخته چون زینبی
پیرهن خویش به مسکین دهی      خاطر آن غم­زده تسکین دهی
زین ملکات و ملکوتی صفات       فاطمه جان عقل و خرد مانده مات
با همه­ی شوکت و اجلال تو                   بعد نبی تیره شد اقبال تو
دور­ی عزّت سپری شد تو را                 امّت بی­رحم جری شد تو را
قدر تو یا فاطمه نشناختند                     بر حرم حرمت تو تاختند...
ای شده محروم ز ارث پدر                     عالم وآدم ز غمت خون­جگر
عصمت یزدانی و معصومه­ای              زوج تو مظلوم و تو مظلومه­ای
داغ غمت بر دل رنجور ماند                    قدر تو و قبر تو مستور ماند
فاطمه، ای گوهر دریای راز                 ما همه را سوی تو روی نیاز
باد فدایت پدر و مادرم                               خاک ره فضّه تو افسرم
مهر تو سرمایه­ی ایمان من                      یاد تو باغ گل وریحان من
ای پدرت رحمهُ لِلعالمین                 مرحمتی کن به من دل غمین
من که ز احسان تو شرمنده­ام              دست به دامان تو افکنده­ام
جز به تواَم هیچ سر و کار نیست       غیر حسینت دگرم یار نیست
از کرم خویش گناهم ببخش              در کنف خویش پناهم ببخش

مؤید خراسانی

اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها

والسر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک